Zaburzenia tożsamości płciowej cz. III

Według "DSM - 5 bez tajemnic - Praktyczny przewodnik dla klinicystów" Jemesa Morrisona należy przy diagnozowaniu różnicowym kierować się również, że mogą być: "Inne przyczyny niezadowolenia z własnej płci lub zachowań transpłciowych:

2. Transwestytyzm. Osoby te mają pragnienia seksualne związane z przebieraniem się w ubrania płci przeciwnej, ale nie chcą do niej przynależeć". (s. 409).

II. Współcześnie dla określenia zaburzeń tożsamości płciowej u dzieci, młodzieży i dorosłych używa się określenia (gender dysphoria) - GD. Zarówno mężczyźni jak i kobiety odczuwają jak powyżej to przedstawiłem w kryterium klasyfikacji silny dyskomfort z przypisanej im płci (czasami nazwanej płcią urodzeniową). Niektórzy z pacjentów nienawidzą swoich genitaliów (może to prowadzić nawet do okaleczania narządów płciowych). Osoby te chcą żyć jako przedstawiciele płci oddmiennej i przejmuję sposób zachowania i ubioru (mężczyźni jako kobiety a kobiety jako mężczyźni). Często również przebierają się w ubrania płci odmiennej, ale nie w celu pobudzenia seksualnego. 

Domagają się przepisania dla nich hormonów w celu np. zatrzymania miesiączki, powiększenia piersi, stłumienia cech męskich. Nieliczne osoby z przypadłością GD zabiegają od razu o terapię hormonalną lub operację zmiany płci. Jemes Morrison w DSM - 5 stwierdza autorytatywnie: "Chociaż wielu pacjentów, którzy przeszli operację zmiany płci, jest zadowolonych ze swej nowej płci, niektórzy ostatecznie żądają, aby przywrócić ich do poprzedniego stanu. Nieliczni genetyczni mężczyźni zachowują swoje genitalia, ale powiększają sobie piersi za pomocą metod chemicznych lub operacyjnych. ...Wielu urodzeniowych mężczyzn z GD przejawia obniżony popęd seksualny - jeśli w ogóle podejmuje kontakty seksualne, większość preferuje mężczyzn. Prawie wszystkie dotknięte tym zaburzeniem kobiety odczuwają pociąg seksualny do kobiet". (s. 410).

III. W zakończeniu niniejszego wpisu chcę przedstawić dwóch mężczyzn mających dość duży problem z własną tożsamoscią płciową. Owszem podczas studiów będąc stażystą spotykałem się dosyć często z osobami po zmianie płci lub będące w trakcie tej zmiany.

1. Pierwszy Pacjent to pan Mirosław (imię zmienione) l. 32. Korzystał z moich konsultacji dwukrotnie. Chciał bardzo i dążył do tego, aby stać się kobietą. P. Mirosław był już nawet na zaawansowanym etapie do zmiany płci poprzez zmianę metrykalną, czyli miałby wystawiony dowód osobisty na żeńskie imię Mirosława. Pacjent kwalifikowałby się do wykonania operacji zmiany płci ze względu na fakt, że badania psychologiczno seksuologiczne potwierdzały, że jego kariotyp ma większość cech kobiecych i miałby zrefundowaną operację przez NFZ. W wywiadzie wypytałem o jego pochodzenie, rodzinę oraz jak spędza czas wolny. Okazało się, że na tamten czas nie pracował ponieważ był na tzw. "rencie". Zajmował się dziećmi swojego brata, nie wychodził z domu na zabawy, dyskoteki i nie poznawał innych mężczyzn w celach matrymonialnych. Z moich obserwacji wynikało, że nawet gdyby zmienił płeć z męskiej na kobiecą nie miałby personalnych możliwości do poznania przyszłego partnera - mężczyzny będąc już przeobrażonym w kobietę. 

Pacjent podczas wywiadu pytał mnie jak będzie wyglądał jego męski zarost, o ile powiększą mu się piersi? No cóż odpowiedziałem, że jeśli chodzi o zarost na twarzy i w innych miejscach ciała, że będzie mniej twardy i gesty, ale golić się będzie musiał, bo całkowicie nie można tego procesu zahamować, jeśli chodzi o piersi to powiększą się, ale zależne to będzie od leczenia hormonalnego. Posiadałem gazetę z fotografią, z naszą polską posłanką i zapytałem jak mu się po zmianie płci podoba ta pani? Odpowiedział, że jest taka "barczysta" i ma "duże uszy", ale ma "bardzo ładne włosy". Pacjentowi odpowiedziałem, że można sobie sprawić perukę i że jego twarz nie ulegnie jakimś gwałtownym przeobrażeniom. Ze względu na fakt, że pacjent miał na tamten czas koleżanki i przyjaciółki, które wiedziały o jego dążeniu do zmiany płci i akceptowały go w damskich ubraniach, proponowałem, aby coś ugotował np. na obiad, upiekł ciasto i zapraszał te osoby dla niego życzliwe. Wtedy będzie mógł przebierać się za dziewczynę, aby mógł zaspakajać swoje potrzeby bycia kobietą. Po dwóch spotkaniach pacjent już się do mnie nie zgłosił.