Blog Post
Wpływ afektu (nastroju) na życie seksualne cz. III
Padre Camillo • paź 07, 2019
Wpływ nastroju na odpowiedź seksualną
W III rozdziale zajmę się analizą na podstawie literatury przedmiotu przedstawieniem najbardziej kontrowersyjnych i trudnych zachowań seksualnych. Dotyczy to przede wszystkim młodych dorastających adolescentów i dorosłych mężczyzn, choć i w jakimś niedużym procencie dotyczy to zagadnienie młodych dojrzewających dziewcząt i dorosłych kobiet. Z problemami, które będę przedstawiał spotkałem się zarówno podczas studiowania seksuologii klinicznej, jak i poza studiami. Wiedzę zatem będę czerpał z tych dwóch źródeł. Są to już znacznie trudniejsze zagadnienia ponieważ dotyczą ryzykownych zachowań seksualnych prowadzących do wykroczeń i przestępstw na tle seksualnym.
1. Związek między negatywnymi stanami nastroju a zdolnością do podniecenia seksualnego jest różny u różnych osób. Podczas gdy w stanach depresji lub niepokoju większość pacjentów donosi o obniżeniu lub o braku zmian, mniejszość zgłasza wzrost zainteresowania seksualnego lub zdolność do podniecenia seksualnego. Wykazano podczas analizowania badań ten nietypowy wzorzec "nastrój - seksualność", że ma on związek z kilkoma aspektami ryzykownych zachowań seksualnych.
Dr n. med. John Brancroft w "Seksualność człowieka", na podstawie swoich badań stwierdza, że ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu "(...) liczba przypadkowych partnerów seksualnych lub kontaktów jednorazowych zarówno u mężczyzn heteroseksualnych, jak i u gejów (Bancroft i wsp. 2003). W jednym nielicznym badaniu osób określających samych siebie jako uzależnione od seksu zaobserwowano silny związek między tym paradoksalnym wzorcem i niekontrolowanymi zachowaniami seksualnymi (Bancroft i Vukadinovic 2004).
(s. 502).
Ten paradoksalny wzorzec jest prawdopodobnie bardzo ważny w zachowaniach przestępców na tle seksualnym. W literaturze przedmiotu na temat przestępstw na tle seksualnym istnieją takie odniesienia do ich popełnienia jak: "(...) dysregulacja emocjonalna (Ward i Siegert 2000), wzmocnienie stanu emocjonalnego (Barbare i Marshall 1991) i użycie seksu jako strategii radzenia sobie Marshall i Marshall 2000)".
(s. 502).
a) Istnieją dane, które pozwalają na bezpośrednie porównanie do naszego "wzorca paradoksalnego". Najbliższym narzędziem jest zatem tzw. "Kwestionariusz używania seksu jako strategii radzenia sobie" (Coping Using Sex Inventory - CUSI) opisany przez Cortoniego i Marshalla (2001), w którym pada pytanie: "Jak często podejmuje Pan/i następujące działania, gdy napotyka Pan/i trudną, stresującą lub denerwującą sytuację?, po którym następują odpowiedzi obejmujące serię zachowań seksualnych - w fantazji, rzeczywistych lub polegających na użyciu pornografii. Oprócz wyniku całkowitego zidentyfikowano trzy podskale:
- "przyzwolenie",
- "gwałt",
- i "dziecko" do opisania treści fantazji lub zachowań.
Porównano cztery kategorie przestępców odbywających kary pozbawienia wolności:
- gwałcicieli,
- osoby molestujące nieletnich,
- osoby popełniające przestępstwa nieseksualne z użyciem przemocy oraz ogólnie przestępców nie stosujących przemocy.
(...) Jak pokazują dane, gwałciciele i osoby molestujące dzieci są podobne w większości aspektów tej skali, włącznie z wynikami dla podskali "gwałtu", lecz różnią się od dwóch pozostałych grup sprawców przestępstw nieseksualnych. Sprawcy wykorzystywania dzieci różnią się od gwałcicieli i reszty na podskali "dziecko".
(...) Ustalenia te potwierdzają paradoksalny związek między negatywnym nastrojem i podnieceniem seksualnym".
b) Cortorni i Marshall (2001) wysunęli wnioski następujące: "Przestępcy seksualni często wykorzystują seks jako sposób radzenia sobie ze stresem lub problemami oraz że seks to strategia radzenia sobie używana przez wszystkich uczestników badania.
(...) Oczywiście jednym z najważniejszych negatywnych nastrojów istotnych dla przestępczości na tle seksualnym jest gniew i wrogość, lecz nie wiadomo, jaki jest ich związek z wynikami na skali CUSI. Jak dotąd oprócz skromnej literatury na temat skutków wzbudzenia gniewu w warunkach laboratoryjnych i odkrycia, że może on wzmagać odpowiedź seksualną i odwrotnie (Yates i wsp. 1984).
2. U gwałcicieli i heteroseksualnych pedofilów, negatywne nastroje i konflikty interpersonalne współwystępowały z większym nasileniem dewiacyjnych fantazji i związaną z nimi masturbacją.
W przypadku homoseksualnych pedofilów, negatywne stany nastroju i konflikty wiązały się ze zwiększonym nasileniem dewiacyjnych fantazji, lecz nie z masturbacją.
Do uczuć najczęściej pojawiających się po konfliktach zaliczały się:
-"gniew, samotność i upokorzenie w przypadku gwałcicieli,
- samotność i upokorzenie w przypadku heteroseksualnych pedofilów,
- samotność w przypadku homoseksualnych pedofilów.
Spostrzeżenia te są interesujące i zgadzają się z ustaleniem, że negatywny nastrój prowadzi do dewiacyjnych fantazji i masturbacji".
(s. 502).
a) Pithers i wsp. (1988) pytali 136 pedofilów i 64 gwałcicieli o ich nastrój tuż przed ich ostatnim przestępstwem. 88 % gwałcicieli poinformowało o gniewie, podczas gdy wśród pedofilów 46 % doniosło o niepokoju i 38 % o depresji. Były to raporty retrospektywne odnoszące się tylko do jednego epizodu i mogły ulec zniekształceniu przez wpływ potrzeby racjonalizacji lub usprawiedliwienia własnego zachowania. Problem ten dotyczy wszystkich metod badania przestępców seksualnych za pomocą samooceny.
b) Marshall i Marshall (2000) wysunęli postulat, że poczucie ulgi i wyzwolenia z negatywnego nastroju lub stresu uzyskane dzięki masturbacji działają jako negatywny bodziec wzmacniający, i stąd następuje warunkowanie wzorca przez masturbację i określone seksualne fantazje.
3. Mężczyźni z niekontrolowanymi zachowaniami seksualnymi realizują swoje zachowania seksualne w oparciu o styl radzenia sobie ze skłonnością do rozpamiętywania negatywnych emocji, lecz jednak z dodatkowym efektem, który polega na tym, że skupienie to - z powodów jak na razie nie w pełni zrozumianych - prowadzi do podniecenia seksualnego. Motywuje to wtedy osobę do masturbacji aż do osiągnięcia orgazmu.
a) Wkrótce jednak następuje uprzytomnienie sobie, że to samo niekontrolowane zachowanie zdarzyło się ponownie, prowadzi do powrotu negatywnego nastroju i nasilonego poczucia porażki w zakresie kontroli swego seksualnego zachowania (Bancroft i Vukadinovic 2004).
b) Marshall i wsp. uważają, że zamiast traktować zachowanie seksualne jako próbę "regulacji cierpień emocjonalnych" lepiej byłoby: "skoncentrować się na zachowaniu sterowanym przez potencjalne problematyczne podniecenie seksualne, które jest albo inicjowane, albo wzmagane przez negatywny nastrój - co niezupełnie można określić mianem radzenia sobie".
(s. 503).
Przeciętnie sprawcy przestępstw seksualnych mają niższy iloraz inteligencji niż inni sprawcy przestępstw (Blanchard i wsp. 2006).
Zaburzenia rozwojowe, np. leworęczność i urazy mózgu w dzieciństwie wykazują pewne związki z pedofilią, chociaż mechanizmy te nie zostały jak dotąd dobrze zbadane.
Podsumowując te powyższe dane jako seksuolog i psychoterapeuta behawioralny mogę stwierdzić, że nastrój bardzo wpływa na sferę seksualną człowieka i w zależności od jego intensywności człowiek może, jeśli afekt - nastrój jest długo negatywny popełniać wykroczenia i przestępstwa seksualne. Jeśli osobowość danego człowieka jest zaburzona, to również jego sfera seksualna będzie zaburzona.
Terapeuta behawioralny i seksuolog powinien brać na pierwszym miejscu pod uwagę i uważność nie objawy w formie wykroczeń i przestępstw na tle seksualnym danego pacjenta, ale najpierw zająć się leczeniem jego patologicznej osobowości lub choroby psychicznej.
Dopiero w tym kontekście należy postrzegać przestępstwa na tle seksualnym popełnione przez danego człowieka/ pacjenta.
Ponadto w zakończeniu tego rozdziału poświęconemu afektowi (nastrojowi) i jego zależności w ryzykownych zachowaniach seksualnych podkreślę, że najpierw należy zająć się leczeniem zaburzeń osobowości, zaburzeń psychicznych a dopiero potem w rezultacie postępów, co wpłynie na poprawienie afektu (nastroju), będzie możliwe wpłynięcie na sferę seksualną oraz na podjęcie leczenia zaburzeń seksualnych.
Terapia dialektyczno - behawioralna (DBT) oferuje taką właśnie konceptualizację, która jest skuteczna wtedy, jeśli pacjent zechce współpracować z personalnym terapeutą i wejdzie z nim w tzw. "przymierze terapeutyczne".
Uważam jako behawiorysta, że tylko wtedy będzie możliwa poprawa i jakość leczenia ze schorzeń również w sferze seksualnej.
Pamiętne spotkanie ze św. Wandą Półtawską - przyjaciółką duchową św. Jana Pawła II w Krakowie dn. 6 października 2023 r. Poniższy wiersz o tym spotkaniu napisałem w dniu jej przejścia do Nieba 24 października 2023 r. (w pół godz.)
Wiersz pt. "Miłosierny Panie niech mi się stanie..." napisałem 22 października 2023 r. po moich duchowych i ludzkich przeżyciach w Kalwarii Pacławskiej i w Markowej.
Wiersz pt: "Wielkie Upokorzenie ku Wielkiemu Przeistoczeniu" powstał w 15 minut 2 lipca 2023 r. sprowokowany zadanym mi pytaniem: "Ile dziewczyn uratowałem z procederu prostytucji?"
Wiersz napisany 11 czerwca 2023 r. "w tri miga" (15 min). Tytuł jest w j. aramejskim a brzmi: "He hle ine"
Wiersz powstał 11 czerwca 2023 r. "w tri miga"! (15 min). Tytuł jest w j. aramejskim i brzmi: "Szehlete mne"
Wiersz pt. "MALHUTAH - KRÓLESTWO" w podtytule "Zaduiszczi - Zadośćuczynienie" został napisany 17 maja 2023 r. w Wigilię Uroczystości Wniebowstąpienia Pana Jezusa a zarazem w Wigilię 103 Rocznicy Urodzin św. Jana Pawła II w 2 godziny
Ten wiersz napisałem 17 II 2023 r. Eksponuję go z racji 103 rocznicy urodzin naszego ukochanego świętego papieża Jana Pawła II na 18 maja 2023 r.
Eksponuję w tej części 3 wiersz mojej kuzynki Doroty P. z Bełchatowa pt. "Przyszłość"
Wiersz pt: "Odmów początek pacierza. Zakładaj deski na nogi i jedź do Nieba" jest napisany 5 lutego 2023 r. pod Harendą w Zakopanym ku czci i pamięci Św. Jana Pawła II w 18 rocznicę Jego przejścia do Nieba - niechaj On nam dopomaga na teraz i na zaś
Zamieszczam dwa wiersze, które napisała Dorota P. z Bełchatowa. Ich tytuły to: "Przyszłość", "Czym jest przyszłość?"
Ks. Marek Poryzała ukończył w 2013 r podyplomowe studia z zakresu seksuologii klinicznej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jest kompetentny jeśli chodzi o pomoc terapeutyczną zarówno dla ludzi wierzących jak i niewierzących. Jest specjalistą z doświadczeniem w zakresie różnych uzależnień.
Kontakt
„Miałam okazję poznać księdza Marka w sierpniu 2017 roku. Znajomość utrzymujemy do tej pory. Zaimponował mi umiejętnością takiego działania, żeby życie innych ludzi było chociaż trochę lepsze. Jego aktywność idzie w parze z kwalifikacjami do udzielania pomocy psychologicznej a predyspozycje wspierają w sytuacjach kryzysowych. W swoich działaniach mediacyjnych dał się poznać jako profesjonalista, autentyczny, naturalny i otwarty na drugiego człowieka. W sprawach ważnych jest bezkompromisowy, konkretny i zasadniczy. W swojej pracy łączy w syntetyczny sposób wiarę, psychologię i seksuologię. Ma duże doświadczenie w prowadzeniu konsultacji małżeńskich. Zdarza się, że samodzielne rozwiązywanie konfliktów generuje kolejne problemy. Jeśli chce się ratować swoje małżeństwo warto sięgnąć po pomoc. Komunikatywność księdza Marka wskazuje, że ma do takich zadań powołanie.
Jest bezstronny, dyskretny i dyspozycyjny. Czytałam, że mediator to
tłumacz ludzkich pragnień. Zachęcające, prawda?“
Marzenna Wiśniewska, Bydgoszcz
„Marek Poryzała to kapłan - człowiek - ideowiec. Bez wątpienia odmienia życie innych ludzi stawiając nowe wyzwania, wymagania, perspektywy...
Jest pasterzem, który gorliwie kieruje dusze ludzkie ku Światłości. Zawsze w centrum stawia Trójcę Przenajświętszą i Błogosławioną Maryję Dziewicę. Podczas pracy z nim poznałem go jako wizjonera, osobę bardzo kreatywną, myślącą nieszablonowo. Osobę, która cały czas szuka rozwiązań, rozwija się wszechstronnie dzięki czemu może doskonalić siebie i innych.
Człowiek z ludu wzięty, dla ludu ustanowiony..“
Stanisław "Kadłubek", Słupsk