II cz. Autobiografii "Byłem innym księdzem", rozdz. XII - 2014/2015 r

1. Na wiosnę w 2015 r. przybył do parafii w Bąkowej Górze, aby przeprowadzić bierzmowanie młodzieży Abp Stanisław Nowak. Przy stole rozmawialiśmy o bieżących sprawach. Wtedy podczas rozmowy pouczył mnie: "Trwaj, módl się i działaj, słuchaj Abp Wacława. Zapewne znajdzie dla Ciebie jakieś rozwiązanie...".

Dał mi nadzieję na przyszłość, która niebawem prysła jak "bańka mydlana". W czerwcu 2015 r. wizytował parafię w Bąkowej Górze Ks. Kanc. Marian Szczerba. Ks. Prob. Tadeusz Ściebura powiedział mu, żeby mi dali już samodzielną parafię, bo sobie dobrze u niego radzę jako rezydent i pewnie dobrze jako proboszcz poprowadzę małą parafię. Ks. Kanc. Marian Szczerba powiedział mu na to: "On do niczego się nie nadaje...". Ksiądz proboszcz kiedyś w nerwach mi to przekazał, kiedy zaczęły się psuć nasze relacje.

Ksiądz proboszcz żył nadzieją, że z jednej strony będę gdzieś proboszczował, a z drugiej strony jak to przedstawię w piśmie do Abp Wacława Depo chciał się mnie pozbyć z parafii, bo przeszkadzałem w realizacji jego planów w kontaktach z p. Eweliną S. Nie jest dobrze kiedy parafianie zaczynają chwalić innego księdza. 

W maju 2015 r. pojechałem do Bełchatowa po ciocię Janinę S., aby ją zabrać na Jasną Górę do Matki Bożej. Byliśmy umówieni z Ks. Prof. Dr Franciszkiem Dylusem. Przed cudownym obrazem Matki Bożej ja odprawiałem w intencji Ks. Prof. Dr Franciszka Dylusa, a on w intencji cioci Janiny S. Przed tą Mszą św. o godz. 11 00 wyszedł ze Mszy św. z godz. 10 00 do zakrystii Abp Wacław Depo. Poprosiłem go o błogosławieństwo dla cioci Janiny S., pobłogosławił jej i odszedł.

My po tej Mszy św. o 11 00 wraz z Ks. Prof. Dr Franciszkiem Dylusem pojechaliśmy do Olsztyna k/Częstochowy, aby podziwiać zamek pokrzyżacki i później na umówiony wspólny obiad do sióstr zakonnych. Po biesiadzie się rozstaliśmy i zabrałem ciocię Janinę S. do Bąkowej Góry a później ją odwiozłem do Bełchatowa po drodze kupując dla niej w Radomsku kijki trekingowe. 

2. W sierpniu 2015 r. próbowałem w jakiś sposób uspokoić księdza proboszcza i p. Ewelinę S. i zaproponowałem, że zabiorę ich do Czech na przeżywanie rocznicy święceń i kolejne moje urodziny, ale niestety odmówili. Pojechałem sam zaopatrując się w potrzebne do zorganizowania kolacji wiktuały. W Czeskiej Republice byłem tydzień. Tam odbyła się moja uroczysta Msza św. podwójnie rocznicowa. Wygłosiłem po raz pierwszy kazanie w języku czeskim a następnie w "Klubie Czesko - Polskim odbyła się uroczysta kolacja.

Osobiście przygotowałem na aperitif sałatkę francuską. Były kolejne dania: gotowana swojska kiełbasa, kaszanka, sałatka staropolska (tę przygotowała Mariola S. z Anką B.), zimna płyta: szynka, baleron i swojski chleb i inne sałatki. Były też trunki: polska Żubrówka, piwo, zimne czeskie napoje, kawa, ciasta (przygotowały je inne panie z Polski). Siostra Mariola S. zaangażowana była w Klubie Czesko - Polskim jako przewodnicząca. 

Na kolacji byli też 3 księża z Polski tam pracujący. Poza tym Mariola S. prowadziła i nadal propaguje Nowennę Pompejańską. Zawiozłem też różańce do rozdawania dla chętnych, którzy chcą się modlić. Są w mojej książce świadectwa osób z Czeskiej Republiki o doznanych uzdrowieniach, nawróceniach i bożych łaskach.

Po powrocie do Bąkowej Góry jak zazwyczaj rozwiozłem prezenty od Polaków i Czechów dla rodziny, przyjaciół wspierających mnie w kapłaństwie. Pamiętam, że otrzymałem od p. Josefa wykonaną przez niego w drewnie kropielniczkę. Teraz jej używam przed i po Mszach św. łacińskich.

Zorganizowałem w parafii Przenajświętszej Trójcy Mszę św. urodzinową dla mojej rodziny i przyjaciół. Najpierw była Eucharystia w kościele Bąkowa Góra, następnie na cmentarzu modlitwa Koronką do Bożego Miłosierdzia za bliskich Zmarłych z poszczególnych rodzin, które odczytałem podczas Mszy św. w kościele i na cmentarzy przy grobach "nieznanego żołnierza".

Przeszliśmy później na hotel, gdzie były serwowane posiłki i napoje ciepłe i zimne z Czeskiej Republiki (prezenty od Anny B.). Była obecna ciocia Janina S. z "przyjacielem", 3 kuzynki z rodzinami ze strony mamy Alicji spod Bełchatowa, p. Halinka i Jurek M. i ich córka z mężem. Miał być też obecny Ks. Prob. Tadeusz Ściebura, ale mimo swojej obecności na plebanii nie dotarł na wspólną kolację. Impreza urodzinowa była udana i wszyscy byli uszczęśliwieni.

Kiedyś w przeszłości moim marzeniem było spotkać się na takim ogólnym rodzinnym spotkaniu w celu pojednania i wspólnym rodzinnym biesiadowaniu. Niestety 2 moje siostry nie skorzystały z mojego zaproszenia. Wynagrodzeniem dla mnie były moje 3 kuzynki z rodzinami. Z  nimi pojechałem około 20 00 w odwiedziny do mojego brata Roberta P. a następnie wróciłem na plebanię. Zauważyłem, że od tego czasu dla mnie "zaczęły się schody" ze strony księdza proboszcza i p. Eweliny S.  

3. Od czasu powrotu z Czeskiej Republiki zacząłem nagrywać swoje kazania. Były one rejestrowane dzięki uprzejmości jednego z młodych ministrantów (znajdziemy je na moim kanale you toube). 

Zacząłem też organizować reewangelizacje moich byłych uczennic i uczniów z poszczególnych parafii gdzie byłem wikariuszem. To bardzo nie podobało się księdzu proboszczowi. Na takie spotkania reewangelizacyjne organizowałem jak wcześniej swojski chleb od pani ze Zbyłowic, wyroby mięsne: kiełbasa, kaszanka na ogniska i na główne spotkanie uczennic i uczniów z tzw. "budowlanki", z Radomska. W październiku 2015 r. na którejś z kolejnych obiadokolacji u państwa Halinki i Jurka M. Ks. Prob. Tadeusz Ściebura z wściekłością zapytał mnie: "Skąd Ty skur....lu masz na to finanse?". Odpowiedziałem mu wtedy przy świadkach, że z nieba leci i żeby się tym nie przejmował. Te reewangelizacje odbyły się m.in. za wcześniejszym powiadomieniem księży proboszczów z Borzykowej, z Radomska na Bogwidzowach:

A) Z młodzieżą spotkałem się w Grodzisku przy kapliczce św. Piotra. Animatorem spotkania był mój były ministrant Mateusz. Była modlitwa przy figurze św. Piotra w Grodzisku, ognisko i kiełbaski na dole przy rzece (fotki są na moim profilu fb -  było 9 osób). Wręczyłem moim byłym uczennicą i uczniom moje autorskie książki z autografem, medaliki Matki Bożej i św. Maksymiliana Mari Kolbe oraz św. Jana Pawła II. Rozstaliśmy się radośnie i pojechałem, aby w Bąkowej Górze odprawić wieczorną Mszę św.

B) Następne spotkanie odbyło się podobnie na terenie parafii św. Jana Chrzciciela w Radomsku. Były kiełbaski, kaszanka i mięsne wyroby, swojski chleb i przygotowana wspólnie sałatka przez Mateusza, Mariusza i ich siostrę oraz mamę. Zaczęliśmy od modlitwy Anioł Pański, następnie przeszliśmy do kościoła na Mszę św. (ta Msza była też nagrywana). Usługiwali mi byli moi ministranci z Radomska Krystian Ch i jego kolega. Po mszy św. była agappa, w której uczestniczyli też rodzice Mateusza i Mariusza Sz. Pożegnałem się z nimi serdecznie i powróciłem na wieczorną Mszę św. do Bąkowej Góry. ( w tym spotkaniu uczestniczyło 15 osób).

C) Największym przedsięwzięciem było 3 spotkanie reewangelizacyjne na Górze Kamieńsk w "Domku Myśliwskim". Dzięki uprzejmości gospodarza, przewodniczącego myśliwych mogliśmy spotkać się wspólnie i rozmawiać o bieżących problemach. Mają duży udział w tym spotkaniu moja ciocia Janina S. (wypożyczyła naczynia ceramiczne), p. Elżbieta H. - ciocia Maksymiliana M., p. Małgorzata S. z Częstochowy - (przygotowała sałatki), parafianie ze sklepu w Bąkowej Górze - (pożyczyli krajarkę do chleba) i inni. 

Spotkanie było organizowane przy współudziale p. Alicji J. i ona dyrygowała pracami niezbędnymi do biesiadowania. Zamówiłem dla niej i 3 moich podopiecznych hotel w Przedborzu. 

Jeśli chodzi o kulinarne sprawy to sam załatwiałem i przywiozłem ze sobą naczynia, sałatki, swojskie chleby, swojską kiełbasę, szynki, balerony i inne potrzebne warzywa do sporządzenia francuskiej ostrej sałatki - aperitif. 

Przebieg spotkania był następujący:

- Anioł Pański o 12 00 (po tej modlitwie pojechałem do Częstochowy, aby odebrać Ks. Prof. Dr Franciszka Dylusa i 2 moich podopiecznych).

- Koronka do Bożego Miłosierdzia i Konferencja Ks. Prof. Dr Franciszka Dylusa do młodych (w tym czasie spowiadałem na zewnątrz "Domu Myśliwskiego" przygotowując chętnych do przyjęcia Komunii św. na wspólnej Eucharystii)

- Msza św. z kazaniem (w tym czasie mój uczeń Dacią odwiózł do Częstochowy Ks. Prof. Dr Franciszka Dylusa).

- Wspólna biesiada i świętowanie reewangelizacyjnego spotkania. (zakończyliśmy spotkanie o północy, czyli byliśmy ze sobą 12 godzin, było nas w sumie 33 osoby (byłe uczennice, uczniowie z rodzinami, przyjaciele i moich kilku podopiecznych).

Zawiozłem ich na 2 auta do Przedborza, bo już o 7 00 byłem na Mszy św. Oni dojechali do Bąkowej Góry z Przedborza na Mszę św. o 10 30, której przewodniczyłem, i po Mszy św. zatrzymali się u mnie na 3 godz. Po południowej Mszy św. zabrałem ich do hotelu w Bąkowej Górze i tam zjedli godnie posiłek i odjechali około 16 godziny.

Zabrał ich po drodze (2 moich podopiecznych) do Katowic Maksymilian M. z mamą jadący do Niemiec a ja jednego z nich odwiozłem na PKP do Piotrkowa Trybunalskiego. Alicja J. pojechała sama, bo nie było jej po drodze zjeżdżać do Piotrkowa. 

Zaczęli do mnie przyjeżdżać moje byłe uczennice i uczniowie na plebanię. Zaczął się ruch wokół mnie, co bardzo się nie podobało księdzu proboszczowi i p. Ewelinie S. Przyjeżdżali w sprawach osobistych i religijnych, bo byli źle potraktowani przez swoich księży proboszczów. Tłumaczyłem im swoją trudną sytuację i że jako "szeregowy kapłan" nie mogę im pomóc. To bardzo "rozwścieczało" ks. Prob. Tadeusza Ściebura i dzwonił zapewne do Bp Antoniego Długosza.

Niektóre parafianki/ie ostrzegali mnie, że ksiądz proboszcz ma układy z kurią. Nie bałem się jednak tych ostrzeżeń i trwałem na nocnych modłach i płakałam, że tak źle  jest w tzw. "świętym" kościele.

4. Po poinformowaniu księdza proboszcza, że wyjeżdżam w ważnej sprawie w góry otrzymałem telefon od Bp Antoniego Długosza, że mam się do niego zgłosić w najbliższym czasie. Najpierw jednak chcę w tym punkcie tego rozdziału zaznaczyć po co jechałem w góry. Nocleg w Ustroniu załatwił mi mój przyjaciel Grzegorz Dz.

Pojechałem, by móc się spotkać z Bp Romanem Pindel z Diecezji Bielsko - Żywieckiej w kwestii kaplicy zaopatrzonej w sanitaria i świetlicę. Przedstawię zatem przebieg mojej rozmowy z Bpem Romanem Pindel. Spotkałem się z tym biskupem w dniu 17 listopada 2015 r. w Bielsku Białej a byłem umówiony przez jego kapelana Ks. Jerzego Urbańca. Spotkanie odbyło się w Kurii Bielsko - Żywieckiej przy ul. Żeromskiego 5. Oto treść rozmowy:

Ks. Bp Roman Pindel poprosił o zredagowanie przeze mnie pisma - prośby, co też uczyniłem w skrócie w pełni nadziei, że dzieło powstanie. Adres zwrotny podałem na parafię na Grabówce, gdzie byłem wcześniej wikariuszem i obawiając się, że nie będę już długo w parafii, w Bąkowej Górze. Proboszczem jeszcze wtedy był tam Ks. Prof. Dr Franciszek Dylus - o czym go poinformowałem i dlaczego tak uczyniłem, Napisałem prośbę - pismo do Ks. Bp Romana Pindel w dniu 17 listopada 2015 r:

5. Będąc jeszcze w górach miałem nadzieję, że to dzieło jest możliwe do realizacji. Myliłem się bardzo, bo już nie było odpowiedzi ze strony Bp Romana Pindel a wezwanie na tzw. "dywanik" przez Bp Antoniego Długosza. Odpowiedziałem zatem pisząc list i sprawozdanie "kolejne" do Abp Wacława Depo z dnia 16 listopada 2015 r.

6. Parafianie z Bąkowej Góry mieli dość krzywdzenia mnie jako księdza i tych niemoralnych sytuacji, które działy się na plebanii po drugiej stronie. Zostawiłem list nieufności wobec Ks. Prob. Tadeusza Ściebura, ale nikt nie podpisał, ponieważ parafianie bali się, że ja odejdę z parafii Przenajświętszej Trójcy w Bąkowej Górze, a oni zostaną i ksiądz proboszcz będzie się mścił na nich poprzez to, że nie udzieli chrztu, nie przyjmie do I Komunii św. ich dzieci i odmówi pogrzebu.

Tego też nie chciałem, aby cierpieli i ich rozumie. Po moim odejściu Ks. Prob. Tadeusza Ściebura i p. Ewelinę S. wezwała Kuria Metropolitalna na spotkanie w celu ich przesłuchania w konfrontacji z moim pismem. Jednak nic się nie zmieniło na lepiej w tamtym czasie jeśli chodzi o demoralizację dziejącą się na plebanii. Na marginesie dodam, że spotykałem księdza proboszcza i p. Ewelinę S. w dwuznacznych sytuacjach: przestraszyli się gdy kiedyś wszedłem, ponieważ p. Ewelina S. masowała jego szyję, ale później już się nie krępowali w nieprzyzwoitych zachowaniach wobec siebie; p. Ewelina S. zakrapiała księdzu proboszczowi oczy, robiła mu masaż pleców itp.

W odpowiedzi na moje pismo do Abp Wacława Depo zostałem wezwany do Kurii Metropolitalnej w Częstochowie w celu odczytania mi następującego tzw. "dekretu". Podczas tego spotkania byli obecni: Bp Antoni Długosz, Ks. Kanc. Marian Szczerba, Ks. Mariusz Bakalarz. Po odczytaniu poniższego pisma podziękowałem Ks. Kanc. Marianowi Szczerba za określenie, które wyraził wcześniej do Ks. Prob. Tadeusza Ściebura, że "nie nadaję się do niczego".  Rozmowę tę mam nagraną na telefonie:

Nie będę się tłumaczył, bo jest ono zawarte w powyższych tekstach. Proszę Czytelnika, aby przy przemyśleniach jak wygląda Kościół od wnętrza użył metody analityczno - syntetycznej.

Kiedy wróciłem do parafii w Bąkowej Górze Ks. Prob. Tadeusz Ściebura zwyzywał mnie i nie dopuścił do Mszy św. Odprawiałem dwukrotnie wieczorem  Msze św. w kancelarii. Postanowiłem wyjechać z tego "gniazda żmii" i wyruszyłem na narty w góry do Wisły, aby móc ogarnąć bieżący temat. Znów zostałem "przyparty do muru" i na tzw. "lodzie". 

Ten XII rozdział pisałem 8 godzin - c. d. n.