Blog Post
Homoseksualność cz. II
Padre Camillo • wrz 26, 2019
Kontakty homoseksualne w okresie wczesnej i późnej adolescencji
Analizując pierwsze kontakty homoseksualne osób w okresie pokwitania i wczesnym wieku dorosłym będę nadal opierał się na literaturze przedmiotu oraz na mojej wiedzy uzyskanej podczas wywiadów klinicznych z osobami w okresie wczesnej i późnej adolescencji obu płci.
1. W dzieciństwie znaczna mniejszość dzieci doświadczała zabaw z tą samą płcią - częściej w przypadku młodszych dziewczynek i częściej u chłopców w wieku gimnazjalnym. Według badań Instytutu Kinseya wspomnienie pierwszego podniecenia seksualnego występowało w podobnym wieku u chłopców i u dziewczynek (odpowiednio 9,7 i 12,4 roku). Jednak pierwszy pociąg seksualny pojawił się później (przeciętny wiek odpowiednio 11,4 i 12,4 roku), przy czym chłopcy częściej go przeżywali niż dziewczęta przed okresem pokwitania (67 % i 38 %).
Natomiast wiek pierwszych fantazji seksualnych u chłopców był znacząco niższy (odpowiednio 11,6 i 13,3 roku). Ostovich i Sabini (2005) pytali podczas badań o wiek pierwszego pożądania seksualnego. Mężczyźni podawali przeciętnie wiek 11,2 roku i kobiety 12,6 roku.
Wiek w chwili pożądania seksualnego pokrywa się z pojawieniem się pierwszego pociągu seksualnego. W tym wieku pożądanie seksualne zależy od obecności kogoś, kogo można pożądać.
a) Dr n. med. John Bancroft w "Seksualność człowieka" podaje pewne zestawienia innych badaczy dotyczące identyfikacji osób uważających siebie za homoseksualne. Badacze Herdt i Boxer (1993) "W wywiadzie przeprowadzonym ze 147 młodymi mężczyznami identyfikującymi się jako homoseksualiści i z 55 młodymi kobietami identyfikującymi się jako lesbijki (w wieku od 14 do 20 lat) należącymi do społecznej grupy wsparcia dla młodzieży homoseksualnej i lesbijskiej, badali przeciętny wiek wystąpienia pierwszego pociągu seksualnego do tej samej płci. Wyniósł on 9,6 roku dla chłopców i 10,1 dla dziewczynek. (...). Przeciętny wiek pojawienia się fantazji seksualnych z udziałem tej samej płci był nieco wyższy (odpowiednio 11,2 i 11,9 roku, różnica nieznacząca, natomiast pierwsza aktywność seksualna pojawiła się jeszcze później (13,1 roku dla chłopców i 15,2 roku dla dziewczynek".
(s. 168).
b) D' Augelli i Hershberger (1993) badali także populację młodzieży homoseksualnej i lesbijskiej. Stwierdzili na podstawie wywiadów klinicznych, że uświadomienie orientacji homoseksualnej występowało na ogół w wieku 10 lat, lecz innym osobom zostało ujawnione przeważnie w wieku 16 lat. Remafedi i wsp. w badaniach męskiej młodzieży homoseksualnej i biseksualnej stwierdzili, że: "Przeciętnie po raz pierwszy pociąg seksualny do tej samej płci pojawił się w wieku 10,2 roku z odchyleniem standardowym wynoszącym ok. 3,5 roku. Pierwsza aktywność seksualna z osobą tej samej płci wystąpiła przeciętnie w wieku 15,6 roku. (...). Przyznanie się przed sobą samym do orientacji seksualnej pojawiało się przeciętnie w wieku 15 lat. Ujawnienie swojej orientacji homoseksualnej osobom trzecim następowało przeciętnie około 5/6 lat później (czyli w wieku dwudziestu kilku lat).
(s. 168).
c) Badacze Herdt i McClintock (2000) wysunęli hipotezę, że wiek 10 lat (tzn. przed pokwitaniem u większości badanych stanowi ważną cenzurę rozwojową dla wystąpienia pociągu seksualnego bez względu na to, czy badana osoba określiła swoją orientację jako heteroseksualną, czy homoseksualną.
d) We wczesnych doniesieniach ze źródeł upatruje się, że przyczyny homoseksualności tkwią m.in. w relacjach dziecka z rodzicami, czyli w związkach diadycznych. Bieber i wsp. (1962) przeprowadzili badania na ten temat. Zwracają w tych badaniach uwagę na: "szczególne więzi łączące synów z matkami (zwłaszcza z tzw. bliskimi, zaborczymi i dominującymi matkami), w innych na relacje synów z ojcami (zwłaszcza oddalonymi, nieobecnymi lub wrogimi).
(s. 168).
W serii badań populacji nieklinicznych (Siegelman 1974, 1978) zaobserwowano, że mężczyźni homoseksualni częściej donosili o zaburzonych związkach z rodzicami niż heteroseksualna grupa kontrolna. Jednak mężczyźni w grupie homoseksualnej byli bardziej neurotyczni, a gdy porównano grupy o niskim wskaźniku neurotyzmu, różnice w relacjach z rodzicami zniknęły.
2. W naukowej publikacji Dr med. Andrzeja Jaczewskiego pt. "Seksualność dzieci i młodzieży" znajduje się materiał wyjaśniający zachowania homoseksualne wśród nastoletnich chłopców i dziewcząt. Badacz uważa, że: "szacunkowe liczby osób z doświadczeniami homoseksualnymi i procent osób homoseksualnych w populacji znacznie się od siebie różnią. Jeżeli przyjmiemy, że doświadczenia takie miało około 30 % - 40 % badanych mężczyzn, a liczbę gejów w populacji przyjmiemy jako 2 % - 3 %, to okaże się, że prawie dziesięć razy tyle, co gejów, jest osób heteroseksualnych (lub biseksualnych), które miały kontakty o charakterze homoseksualnym. Utrzymywanie jednopłciowych kontaktów seksualnych wykracza daleko poza środowisko gejów czy lesbijek".
(s. 143).
a) Możemy tylko domyślać się lub wnioskować (ale nie będzie to stricte odpowiadało rzeczywistości) ile spośród nastoletnich osób podejmuje współżycie homoseksualne ze względu na to, że tylko pewien mały odsetek homoseksualnych adolescentów zgłasza się do poradni psychologicznej, czy seksuologicznej z problemem przeżywanej orientacji homoseksualnej, czy biseksualnej. We wcześniejszych rozdziałach wspomniałem o fazie nazwanej homofilną. Przeżywają ją młodzi zazwyczaj chłopcy w wieku już od 12 roku życia i również doświadczają tej fazy homofilnej dziewczęta. Dr med. Andrzej Jaczewski wyjaśnia: "W okresie dojrzewania występuje faza rozwoju cechująca się fascynacją własną płcią i niechęcią do płci przeciwnej. W tym okresie szczególnie chłopcy zawierają niezwykle silne emocjonalne związki z rówieśnikami. Dziewczęta też podlegają analogicznemu zjawisku - przyjaźnią się z innymi dziewczętami, a przyjaźnie ich są często wylewne i pełne powierzchownych pieszczot (trzymania się za ręce, przytulania, całowania).
U chłopców faza homofilna rozwoju emocjonalnego mniej więcej pokrywa się w czasie z dojrzewaniem biologicznym, którego cechą istotną jest pojawienie się silnego rozwoju narządów płciowych i odczuwania silnego napięcia seksualnego. (...), chłopcy mający silne napięcie seksualne, a przy tym będący w fazie homofilnej - wydaje się naturalnym, że podejmowaliby czynności sprzyjające rozładowaniu podniecenia seksualnego właśnie z rówieśnikami własnej płci".
(s. 144).
b) Z badań Dr n. med. Zbigniewa Izdebskiego uczniów II klas szkół ponadgimnazjalnych w zdecydowanej większości 93,6 % - chłopcy; 88,8 % - dziewczęta stwierdzili, że w ogóle nie odczuwają pociągu do osób swojej własnej płci. Natomiast 2 % badanych zdeklarowało, że odczuwają jakikolwiek pociąg do osób tej samej płci, z czego 1,1 % chłopców stwierdziło, że bardzo silnie ten pociąg seksualny odczuwają. Jednak czynnikiem hamującym interakcje homoseksualną wśród adolescentów i również dorosłych jest prawdopodobnie obyczajowość, która zachowania homoseksualne uważa za nieakceptowalne. Poza tym innym czynnikiem hamującym jest również stygmatyzacja osób homoseksualnych, która przejawia się w nazywaniu tych osób jako "pedał" lub "ciota". Mogę zaryzykować i postawić twierdzenie, że gdyby nie te czynniki hamujące znaczna część adolescentów podejmowałaby interakcje homoseksualne w swoich grupach rówieśniczych, gdyby nie obawiali się stygmatyzacji i odrzucenia.
c) Dr med. Andrzej Jaczewski jeśli chodzi o rodziców i wychowawców na podstawie swoich badań i obserwacji uspokaja rodziców i wychowawców stwierdzając że: " (...), przejściowe kontakty oraz związki lesbijskie i gejowskie w okresie dojrzewania, jeżeli nie dotyczą osób uwarunkowanych biologicznie na homoseksualne, mają charakter przejściowy i nie pozostawiają trwałych następstw. Nawet - być może - mogą uczyć tolerancji do odmiennych orientacji seksualnych".
(s. 144).
d) Młodzi ludzie, dojrzewający chłopcy i dziewczęta są atrakcyjni dla dorosłych, i jest stosunkowo łatwe do wytłumaczenia - na ogół są oni ładnie zbudowani fizycznie, ale też nie są stosunkowo wymagającymi partnerami.
Mogą zaistnieć z tego powodu sytuacje niebezpieczne dla adolescentów o których wspomina Dr med. Andrzej Jaczewski:
"Czasem dorosły mężczyzna napotka chłopaka czy kobieta - dziewczynę o uwarunkowaniach homoseksualnych. Najczęściej tacy młodzi ludzie i tak staliby się gejem lub lesbijką w przyszłości. Jednakże kiedy przyjrzymy się homoseksualizmowi męskiemu, to znajdziemy kilka istotnych różnic. Znacznie częściej partnerami dorosłych gejów są chłopcy heteroseksualni. Jakie są motywy chłopców heteroseksualnych, którzy decydują na podejmowanie takich kontaktów? Jednym elementem jest niewątpliwie faza homofilnego rozwoju.
W okresie fascynacji własną płcią niektórzy chłopcy podziwiają dorosłych mężczyzn - sportowców, artystów. Jeżeli trafią w swej fascynacji na osobnika homoseksualnego, może dojść do kontaktów, które przekraczają społecznie akceptowaną obyczajowość".
(s. 145).
e) W dalszej swojej analizie na podstawie badań psychologiczno - seksuologicznych Dr med. Andrzej Jaczewski przedstawia również jak powyżej Dr n. med. John Bancroft czynnik społeczny uruchamiający u chłopców i dziewcząt zachowania homoseksualne: "Kontakty z dorosłymi mężczyznami często nawiązują (lub ulegają zaczepkom) chłopcy niemający ojców, lub tacy, którzy co prawda ojców mają, ale stosunki z nimi są mało serdeczne - emocjonalnie niewystarczające.
(...) Obserwacja mówiąca o deficycie ojca jest w środowisku dorosłych gejów często opisywana i bywa, że dorosły, poszukujący ewentualnego partnera, wyklucza już wstępnie takich chłopców, którzy mają dobre kontakty z ojcem, ponieważ wie, że szansa na uzyskanie powodzenia jest znikoma.
Istnieje jeszcze jedna motywacja ze strony chłopców, dość kompromitująca, ale kto wie, czy w chwili obecnej nie najczęstsza: rożne formy prostytucji. Elegancko zwie się to sponsoringiem. Całkiem jawnie, gdy dochodzi do formalnej transakcji finansowej lub bardziej zakamuflowanej. To różnie bywa - mniej lub bardziej subtelne formy sponsoringu, obdarzanie prezentami, finansowanie różnych imprez, turystyki czy nawet nauki.
Omawiając zagadnienie kontaktów chłopców z dorosłymi gejami należy, zastanowić się nad ich przyczynami, ale także i konsekwencjami. By zakończyć wątek mniej lub bardziej jawnej prostytucji, należy stwierdzić, choć zdobycie wiarygodnych danych liczbowych jest niemożliwe, że istnieje uzasadnione przekonanie o wzroście prostytucji młodocianych, i to obu płci".
(s. 146).
3. Bazą mojej wiedzy są uzyskane informacje z wywiadów klinicznych i rozmów prywatnych z osobami o skłonnościach homoseksualnych, zazwyczaj w wieku adolescencji (od 13 do 18 lat) i młodych dorosłych w wieku (od 19 do 25 lat). Osoby te ze względów często duchowych miały problem psychologiczny nie z samą skłonnością homoseksualną ale z podejmowaniem aktywności homoseksualnej. Moje odniesienie jeśli chodzi o jedno ze stwierdzeń Dr med. Andrzeja Jaczewskiego jest odmienne a dotyczy kontaktów homoseksualnych w wieku adolescencji.
a) Uważam, że (przeważnie u chłopców) w fazie homofilnej pierwsze doświadczenie podniecenia seksualnego, pożądania seksualnego i przeżycie stosunku seksualnego z osobą tej samej płci będzie rzutować i ewoluować w kierunku utrwalenia się orientacji homoseksualnej, ale jeśli podejmą działania i przeżyją kontakt seksualny z płcią odmienną jest możliwe przejście w fazę heteroseksualną (wielu młodych chłopców i w mniejszości dziewcząt zgłaszających się do mnie na konsultacje i porady dość precyzyjnie przedstawiało swoje pierwsze interakcje seksualne, opisując erotyczne przeszłe przeżycia).
b) Uważam, że pierwsza ejakulacja i wytrysk nasienia dla chłopca a dla dziewczyny orgazm są tak silnym, przyjemnym przeżyciem, że dokonuje się tzw. "trwałe wdrukowanie" skryptu seksualnego, który będzie pierwowzorem do powielania bez podejmowania prób kontaktów seksualnych z płcią odmienną.
c) Biorę pod uwagę u osób homoseksualnych podczas wywiadów i konsultacji naukę biologii, genetyki oraz inne nauki potwierdzające skłonności i orientację homoseksualną, co przedstawiłem w poprzednim rozdziale o homoseksualizmie.
d) Twierdzę, że adolescenci, szczególnie chłopcy, którzy masturbowali się w towarzystwie rówieśników, ale nie podejmowali z nimi innej aktywności homoseksualnej przejdą fazę homofilną w łagodnej, czasowej amplitudzie i rozwiną u siebie orientację heteroseksualną.
e) Jeśli chodzi o dziewczęta to nie mam doświadczeń oprócz tych, które uzyskałem z wywiadów klinicznych, ale myślę że owszem przeżywały podczas fazy homofilnej kontakty seksualne z innymi dziewczętami, co było dla nich bardzo przyjemnym doświadczeniem, ale później również ukierunkowały się heteroseksualnie.
Pamiętne spotkanie ze św. Wandą Półtawską - przyjaciółką duchową św. Jana Pawła II w Krakowie dn. 6 października 2023 r. Poniższy wiersz o tym spotkaniu napisałem w dniu jej przejścia do Nieba 24 października 2023 r. (w pół godz.)
Wiersz pt. "Miłosierny Panie niech mi się stanie..." napisałem 22 października 2023 r. po moich duchowych i ludzkich przeżyciach w Kalwarii Pacławskiej i w Markowej.
Wiersz pt: "Wielkie Upokorzenie ku Wielkiemu Przeistoczeniu" powstał w 15 minut 2 lipca 2023 r. sprowokowany zadanym mi pytaniem: "Ile dziewczyn uratowałem z procederu prostytucji?"
Wiersz napisany 11 czerwca 2023 r. "w tri miga" (15 min). Tytuł jest w j. aramejskim a brzmi: "He hle ine"
Wiersz powstał 11 czerwca 2023 r. "w tri miga"! (15 min). Tytuł jest w j. aramejskim i brzmi: "Szehlete mne"
Wiersz pt. "MALHUTAH - KRÓLESTWO" w podtytule "Zaduiszczi - Zadośćuczynienie" został napisany 17 maja 2023 r. w Wigilię Uroczystości Wniebowstąpienia Pana Jezusa a zarazem w Wigilię 103 Rocznicy Urodzin św. Jana Pawła II w 2 godziny
Ten wiersz napisałem 17 II 2023 r. Eksponuję go z racji 103 rocznicy urodzin naszego ukochanego świętego papieża Jana Pawła II na 18 maja 2023 r.
Eksponuję w tej części 3 wiersz mojej kuzynki Doroty P. z Bełchatowa pt. "Przyszłość"
Wiersz pt: "Odmów początek pacierza. Zakładaj deski na nogi i jedź do Nieba" jest napisany 5 lutego 2023 r. pod Harendą w Zakopanym ku czci i pamięci Św. Jana Pawła II w 18 rocznicę Jego przejścia do Nieba - niechaj On nam dopomaga na teraz i na zaś
Zamieszczam dwa wiersze, które napisała Dorota P. z Bełchatowa. Ich tytuły to: "Przyszłość", "Czym jest przyszłość?"
Ks. Marek Poryzała ukończył w 2013 r podyplomowe studia z zakresu seksuologii klinicznej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jest kompetentny jeśli chodzi o pomoc terapeutyczną zarówno dla ludzi wierzących jak i niewierzących. Jest specjalistą z doświadczeniem w zakresie różnych uzależnień.
Kontakt
„Miałam okazję poznać księdza Marka w sierpniu 2017 roku. Znajomość utrzymujemy do tej pory. Zaimponował mi umiejętnością takiego działania, żeby życie innych ludzi było chociaż trochę lepsze. Jego aktywność idzie w parze z kwalifikacjami do udzielania pomocy psychologicznej a predyspozycje wspierają w sytuacjach kryzysowych. W swoich działaniach mediacyjnych dał się poznać jako profesjonalista, autentyczny, naturalny i otwarty na drugiego człowieka. W sprawach ważnych jest bezkompromisowy, konkretny i zasadniczy. W swojej pracy łączy w syntetyczny sposób wiarę, psychologię i seksuologię. Ma duże doświadczenie w prowadzeniu konsultacji małżeńskich. Zdarza się, że samodzielne rozwiązywanie konfliktów generuje kolejne problemy. Jeśli chce się ratować swoje małżeństwo warto sięgnąć po pomoc. Komunikatywność księdza Marka wskazuje, że ma do takich zadań powołanie.
Jest bezstronny, dyskretny i dyspozycyjny. Czytałam, że mediator to
tłumacz ludzkich pragnień. Zachęcające, prawda?“
Marzenna Wiśniewska, Bydgoszcz
„Marek Poryzała to kapłan - człowiek - ideowiec. Bez wątpienia odmienia życie innych ludzi stawiając nowe wyzwania, wymagania, perspektywy...
Jest pasterzem, który gorliwie kieruje dusze ludzkie ku Światłości. Zawsze w centrum stawia Trójcę Przenajświętszą i Błogosławioną Maryję Dziewicę. Podczas pracy z nim poznałem go jako wizjonera, osobę bardzo kreatywną, myślącą nieszablonowo. Osobę, która cały czas szuka rozwiązań, rozwija się wszechstronnie dzięki czemu może doskonalić siebie i innych.
Człowiek z ludu wzięty, dla ludu ustanowiony..“
Stanisław "Kadłubek", Słupsk