DBT - Uważność - Podstawowe umiejętności cz. III

1. Można pacjentowi zadać następujące pytania po wykonaniu ćwiczenia "uważny ruch": 

- W jaki sposób ta praktyka mogłaby panu pomóc nawiązać zdrowszy kontakt z własnymi emocjami? (s. 164 - 165).

Zalecenia:

a) Możesz napotkać w sobie przeszkody do wykonywania ćwiczenia "uważny ruch" z kilku powodów. Możesz stwierdzić, że to ćwiczenie jest zbyt proste dla Ciebie. Możesz nie mieć zapewnionego komfortu przestrzeni. Możesz stwierdzić, że rozumiesz koncepcję ćwiczenia "uważny ruch", ale tego ćwiczenia nie będziesz wykonywał. Te wszystkie przeszkody są ważne zarówno dla terapeuty personalnego, jak i dla pacjenta prowadzonego w terapii. 

b) Warto jednak wykonywać najprostsze ćwiczenia, a przynajmniej spróbować je wykonywać, aby się przekonać, że są one skuteczne czy mniej skuteczne. Z mojej praktyki wynika, że wiele osób wykonujących m. in. to ćwiczenie przełamało opory, co pomogło w wyjściu z depresji, nerwicy i stanów lękowych. A zatem warto się potrudzić i spróbować wykonywać to proste ćwiczenie "uważny ruch" i inne ćwiczenia stymulujące naszą uważność.

2. Na podstawie moich obserwacji i doświadczeń podam jak możesz zrealizować ćwiczenie "uważny ruch". Możesz potrudzić się i zaplanować to ćwiczenie w otwartej przestrzeni. Może to być ćwiczenie samodzielne lub z kimś, kto zechce Ci towarzyszyć w jego realizacji.

Wczoraj wybrałem się z moją przyjaciółką na grzybobranie. Zaplanowaliśmy wyjazd dzień wcześniej. Nie omawiałem szczegółów dotyczących wykonywania ćwiczenia "uważny ruch". Omówiłem je po naszym powrocie. 

a) Pojechaliśmy moim samochodem do lasu oddalonego o kilkadziesiąt kilometrów od naszego zamieszkania. Pogoda była wspaniała jak na koniec października. Zabraliśmy ze sobą koszyki, nożyki, i spodziewaliśmy się obfitych zbiorów grzybów w lesie. Podczas podróży byłem skupiony na prowadzeniu samochodu, aby jechać bezpiecznie. Mam "podzielność uwagi" i mogę podczas prowadzenia pojazdu skupiać się też na rozmowie. Zazwyczaj mężczyźni potrafią skupić się tylko na jednej rzeczy i ją wykonywać (dotyczy to również niektórych kobiet)

. Większość kobiet ma również doskonałą podzielność uwagi i potrafi jednocześnie wykonywać dwie lub trzy czynności jednocześnie. Podróż zatem mijała na kierowaniu pojazdem, podziwianiu krajobrazów jesiennych (piękne złote drzewa w dali) i na naszej rozmowie o trudnościach w rodzinach. Dojechaliśmy do lasu, zaparkowałem auto i zapowiedziałem, że razem pójdziemy leśną dróżką w głąb lasu.

b) Kiedy rozpoczęliśmy ten nasz marsz leśnym traktem powiedziałem przyjaciółce, abyśmy liczyli kroki, bo zbadamy wtedy w jakiej długości je wykonujemy. Zaczęliśmy iść licząc nasze kroki. Nasza uważność została przekierowana na "uważny ruch". Spacer był spokojny i powolny. Oddychaliśmy świeżym leśnym powietrzem spokojnie koncentrując naszą uwagę na liczeniu. Szliśmy tak około trzystu metrów. Okazało się, że ja jako mężczyzna wykonałem nieco mniej kroków niż moja przyjaciółka. 

c) Po rozejściu się na grzybobranie z uwagą i uważnością zacząłem poszukiwać grzybów. Znajdowałem grzyby takie jak: Prawdziwki, Koźlarze, Podgrzybki i Kanie. Podczas tego zbierania grzybów koncentrowałem swoją uważność również na chodzeniu, aby nie wejść na grzejącą się w słońcu żmiję. Mój chód był zatem ostrożny, choć nie koncentrowałem się już na liczeniu kroków w celu orientacji, jaki odcinek pokonałem zbierając grzyby. Podczas tego zbierania również samodzielnie modliłem się na różańcu  medytując poszczególne tajemnice i mówiąc oraz śpiewając na głos poszczególne jego dziesiątki po polsku, łacinie, francusku i czesku. 

d) Nasze grzybobranie zakończyliśmy pomyślnie. Nazbieraliśmy pół koszyka grzybów. W lasach jest obecnie zbyt sucho, aby grzybnia została poruszona do rozwoju. Jednak i tak mimo tego wracaliśmy w dobrym afekcie. Ja od 0 - 10 jak zwykle miałem powyżej, czyli 13, a przyjaciółka 9. Po drodze ogarnęliśmy nasze rodziny i tych, za których odprawiam Msze św. Trydenckie naszą wspólną modlitwą tj. Koronką do Bożego Miłosierdzia. Powracając do domów prowadziliśmy już luźne rozmowy i podziwialiśmy mijające pola i "złote" lasy. 

3. Podsumowując ten rozdział chcę wskazać Ci na pewne aspekty skierowane na "uważny ruch" i uważność:

a) Możesz jeśli chcesz wybrać się również do lasu na grzybobranie i tam liczyć swoje kroki, sprawdzając przy tym ciężkość ciała przy stawianiu nóg na podłożu. 

b) Możesz, jeśli chcesz wybrać się do parku licząc swoje kroki i biorąc pod uważność ciężkość swego ciała przy równomiernym oddychaniu (nie należy się śpieszyć na spacerze).

c) Jeśli masz również podzielność uwagi możesz wykonywać swoje medytacje i modlitwy podczas chodzenia.

d) Oceń samodzielnie swój afekt (nastrój) od 0 - 10 na początku i na końcu wykonywania ćwiczenia "uważny ruch" i innych ćwiczeniach podanych wcześniej przeze mnie związanych z uważnością, zarówno w tym, jak i w poprzednich rozdziałach.