DBT Stymulacja emocji cz. I

Wstępnie jestem zobowiązany do przedstawienia etymologii słowa "stymulacja". Niektórzy terapeuci używać będą słowa regulacja emocji. Jednak mi bardziej odpowiada określenie "stymulacja" ze względów leczniczych, czyli terapeutycznych. Słowo regulacja jest dla mnie bardziej określeniem prawniczym niż medycznym. Co znaczy stymulacja emocji ?

 W Wikisłowniku odnalazłem następujące wyjaśnienie: " pobudzanie do aktywności, rozwoju.

a) W mojej autobiografii pt. "Byłem innym księdzem - Osiem błogosławieństw w moim kapłaństwie" wydanej w 2010 roku przedstawiłem krótko moje doświadczenia z praktyki posługiwania wśród chorych w Zbyszycach. Dlatego teraz będę cytował swoje słowa z autobiografii: "Kiedy wchodziliśmy do Domu Pomocy Społecznej, jeden z chorych w wieku około 60 lat, który miał niedowład i nic nie mówił, rzucił w naszym kierunku czerwoną piłeczkę, którą posługiwał się w rehabilitacji. Podjąłem tego ping - ponga i stwierdziłem (do nowicjusza Sławka - moja dop.), że wchodzi z nami w pozytywną relację. Rzuciłem piłeczkę w jego kierunku. To był ważny wstęp. Czekał na nas zawsze przy wejściu , gdy rozpoczynaliśmy pracę ze swoją grupą chorych, i "czatował" też na nas, gdy opuszczaliśmy dom chorych. Powtarzaliśmy tę relację miłości przez zabawę w ciągu tych dwóch tygodni naszej duchackiej praktyki.

Chorzy byli bardzo otwarci. Otrzymywali leki, po których byli senni, ich aktywność była znacznie obniżona. (s. 76).

b) Inny pensjonariusz Domu Pomocy Społecznej w Zbyszycach około 55 l był przez osoby ze służby wywożony na wózku inwalidzkim przy oknie w przejściu do kuchni tak, aby miał kontakt wzrokowy i słuchowy z personelem z kuchni. Zatrzymywaliśmy się ze Sławkiem na trzy minuty, aby do niego mówić np. świeci dziś pięknie słońce; śpiewałem mu piosenki maryjne a on "gaworzył" jak małe dziecko i uśmiechał się do nas kiwając się na wózku inwalidzkim. Codziennie nas wyczekiwał jak szliśmy do pracy w swoich grupach i również po pracy na stołówkę. Było tak codziennie. Przeprowadzaliśmy z tym pacjentem monologi, które mu dobrze służyły. Ten pensjonariusz był sparaliżowany i nic nie mógł powiedzieć ale okazywał samozadowolenie. Ślinił się i wycieraliśmy mu na zmianę ze Sławkiem usta i podbródek, z czego był też bardzo zadowolony. Czasami częstowałem chorych czekoladą, którą zakupowałem z zakonnych oszczędności. 

c) W podtytule zapisałem pytanie dotyczące stymulacji emocji, tzn. na czym ona polega. Przedstawię to na podstawie mojej praktyki m. in. w Zbyszycach z 1994 roku. Będzie opowiedziane inne wydarzenie związane z relacjami do chorych pensjonariuszy a dokładniej z akceptacją i asertywnością wobec innych:

  "Ojciec Marek Walkusz. wiedząc o tym, że byłem wcześniej wieloletnim katechetą, poprosił mnie o przeprowadzenie katechezy dla chorych. Oczywiście przyjąłem to zlecenie i już na następny dzień prowadziłem dla chorych pensjonariuszy katechezę o miłości. Spotkaliśmy się na świetlicy domu chorych wokół jednego, dużego stołu zbudowanego w podkowę. Miałem wtedy chyba około 25 uczniów w różnym wieku. Mówiłem im o Jezusie, który umył nogi Apostołom, a chorzy, ale tylko niektórzy, mówili, w jaki sposób realizują to Przykazanie Miłości Miłosiernego Pana w tej rzeczywistości, w jakiej obecnie żyją. Wymieniali zatem, że pomagają ścielić łóżka, pomagają w sadzaniu na basen leżących kolegów, pomagają zmieniać pampersy itp.

 Mamy je w życiu wypełniać, aby Jezus tak się cieszył, jak to widać na pierwszym rysunku (widoczne są zęby u Jezusa, bo jest uśmiechnięty). (s. 77 - 78).