Pornografia cz. II

I. Na pierwszym miejscu należy wziąć pod uwagę przede wszystkim:

1) Treść dzieła.

a) Erotografia (sztuka erotyczna). Nie stanowi pornografii.

b) Erotopornografia. Jest ona stanem na pograniczu i należą do niej dzieła, w których nagości towarzyszy eksponowanie anatomii seksualnej i mogą być trudności w interpretacji na ile te dzieła są pornografią.

c) Pornografia tzw. "miękka". Należy do niej zaliczyć: eksponowanie genitalne, praktyki masturbacyjne, stosunki seksualne w różnych pozycjach.

d) Pornografia tzw. "twarda". Należy do niej zaliczyć : treści seksualne ze scenami przemocy, sceny pedofilne, sceny zoofilne.

2) Adresat. 

Treści pornograficzne nie powinny być udostępniane osobom poniżej 18 roku życia. Sceny seksualne w pornografii odbiegają od rzeczywistego zachowania seksualnego wraz z pominięciem innych kontekstów i dlatego mogą stać się wzorcem relacji oraz zachowań seksualnych, prościej to ujmując mogą stać się modelem zachowań seksualnych, co może młodemu człowiekowi utrudnić jego rozwój psychoseksualny.

3) Kontekst kulturowy.

a) Należy brać pod uwagę fakt przeobrażania się w czasie mentalności obyczajowej. W nieodległej przeszłości np. kontakty seksualne - oralne były postrzegane jako wyrafinowane i patologiczne, a kontakty seksualne - analne odnoszono tylko i wyłącznie do zachowań homoseksualnych.

 

 b) Obecnie te dwa typy zachowań seksualnych są akceptowalne również w kontaktach heteroseksualnych.

Różne też są postawy wobec seksualności i zachowań seksualnych. Niektóre osoby i środowiska postrzegają akty seksualne, pieszczoty seksualne jako pornograficzne i szkodliwe obyczajowo.

  

c) Obecnie negatywnie postrzegane są przede wszystkim treści seksualne zawierające przemoc, wykorzystywanie seksualne dzieci, osób niepełnosprawnych, parafilie (dewiacje seksualne), zachowania seksualne eksponujące udział duchowieństwa.

Prof. dr hab. Lech Starowicz, którego tutaj parafrazuje podkreśla jeszcze i wyróżnia:

d) Estetyczna forma przekazu pornograficznego. To kryterium jest bardzo subiektywne.

e) Wpływ na zdrowie seksualne.

f) W przeszłości sam fakt prowokowania podniecenia seksualnego, odczuwania pożądania był postrzegany jako zachowania "zwierzęcej natury", które było zagrożeniem dla zdrowia psychicznego, moralności i życia społecznego.

II. Jaki jest wpływ odbiorcy pornografii na jego zdrowie psychiczne i seksualne? Autor publikacji pt. "Seksuologia sądowa" prof. dr hab. Zbigniew Lew Starowicz suponuje, że nie ma na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi: 

1) "Możliwość negatywnego oddziaływania pornografii istnieje w przypadku dzieci, młodzieży, osób nie mających żadnych doświadczeń seksualnych - kreuje bowiem nieadekwatny do rzeczywistości model zachowań seksualnych i relacji miedzy partnerami... Seksualnym dewiantom i osobom popełniającym motywowane przestępstwa seksualne pornografia może dostarczyć inspiracji, i pomysłów oraz pobudzić ich do działania.

3) Pornografia bywa wykorzystywana w leczeniu zaburzeń seksualnych zarówno jako element metod awersyjnych, jak i metoda edukacyjna oraz treningowa". (s. 410).

III. W dalszej analizie zagadnienia pornografii prof. dr hab. Zbigniew Lew Starowicz powołuje się na źródła badań innych seksuologów i wyszczególnia ich wnioski w kontekście treści pornograficznych:

4) Nie ma żadnych dowodów na to, by pornografia odgrywała jakąś rolę w kształtowaniu się parafilii seksualnych (Money, Ehrhardt 1972)". (s.411).

IV. Chcę w zakończeniu II części poświęconej analizie zagadnienia pornografii przedstawić przypadek Pacjenta Artura l. 21 w kontekście powyżej przedstawionej treści.

 Pan Artur (imię zmienione) zgłosił się do mnie w 2016 roku z prośbą o poradę seksuologiczną. W trakcie wstępnego wywiadu z Pacjentem dowiedziałem się o jego psychicznym cierpieniu spowodowanym uzależnieniem od pornografii. Zapytałem o relacje z ojcem, matką i innymi osobami. Ojciec razem z matką prowadził na tamten czas prywatną działalność. 

Pan Artur pomagał dorywczo w pracy swoim rodzicom. Oglądanie przez niego filmów pornograficznych pochłaniało mu bardzo dużo czasu w ciągu dnia i w nocy ( 6 - 10 godz), i wiązało się z częstą masturbacją (5 - 10 x dziennie aż do otarcia penisa).

 Kiedy go przyjmowałem był w stanie "dużej depresji", ale jak sam stwierdził wcześniej szukał pomocy u psychologa. Odbył nawet kilka sesji terapeutycznych. Pani psycholog skierowała go do seksuologa ze względu na fakt , że jego zaburzenie dotyczyło sfery seksualnej.

 Pacjent podczas wywiadu oświadczył, że sam się przestraszył faktem dlatego, że podniecają go sceny pornograficzne ludzi współżyjących seksualnie ze zwierzętami. Dopytałem p. Artura o treści erotyczne filmów oraz od kiedy rozpoczął oglądanie filmów pornograficznych. Okazało się, że pierwsze jego kontakty z pornografią rozpoczęły się w 15 roku życia. Na początku oglądał treści pornograficzne heteroseksualne, później te sceny już go nie podniecały i dlatego poszukiwał innych scen o treściach homoseksualnych. Następnie po jakimś dłuższym okresie czasu zauważył, że ma problemy ze wzwodem penisa i zaczął wyszukiwać sceny pornograficzne z udziałem dorosłych współżyjących seksualnie z dziećmi ( zarówno z dziewczynkami jak i chłopcami). Ta pornografia pedofilna po dłuższym czasie też przestała go podniecać seksualnie i wyszukiwał filmów pornograficznych przedstawiających współżycie seksualne dorosłych i dzieci z udziałem zwierząt. Po pewnym okresie czasu zorientował się - jak sam określił - "że jest z nim coś nie w porządku", i wtedy zgłosił się na terapię do psychologa. 

Zapytałem Pacjenta o jego bezpośrednie kontakty seksualne z dziewczyną. Okazało się, że sporadycznie (bardziej dla rodziców) spotykał się z dziewczyną, ale nie dochodziło między nimi do współżycia seksualnego. Traktował dziewczynę, z którą się spotykał zazwyczaj w kawiarni jako "bliską" koleżankę. Na pierwszym naszym spotkaniu omówiłem z pacjentem dokładnie jego problem , z którym się zgłosił i spotkanie zakończyłem zaleceniami - "zadaniami domowymi".

Przykład mojego byłego Pacjenta p. Artura ukazuje proces eskalacji, który zachodzi w zaawansowanym oglądaniu scen pornograficznych, a dotyczy czasu, który pacjent spędzał na przeglądaniu stron pornograficznych, jak również dotyczy treści oglądanych obrazów pornograficznych (na początku sceny erotyczne heteroseksualne a następnie homoseksualne, pedofilne, zoofilne..). Ilość dziennych i nocnych masturbacji (5 - 10). Oczywiście Pacjent potrzebuje dalszej terapii u psychologa i seksuologa.