Masturbacja cz. III

1. Na określenie niekontrolowanych zachowań seksualnych w literaturze przedmiotu dość często występują dwa modne pojęcia: "kompulsyjne zachowania seksualne" lub "nałogi seksualne". W tej sferze mamy do czynienia z dwoma rodzajami zachowań: z masturbacją (prawdopodobnie najczęściej spotykaną) oraz różnymi interakcjami behawioralnymi z innymi osobami. 

Jednym z narzędzi, które służy do przypadki niekontrolowanych zachowań seksualnych jest Internet. Zarówno mężczyźni jak i kobiety korzystają z Internetu w celach seksualnych, lecz większość nie uważa tego za problem, ani nie wymyka się to spod ich kontroli. Jednak niekontrolowane używanie Internetu w celach zaspokajania seksualnych potrzeb sprawia rosnącą odmianę niekontrolowanych zachowań seksualnych. Mamy tu do czynienia z połączeniem wzorców masturbacyjnych i interakcyjnych z innymi osobami.

 Niektórzy, zwłaszcza mężczyźni korzystają z Internetu jako niemal nieograniczonego rozszerzania własnych i niepohamowanych zachowań masturbacyjnych. Dla innych, kontakt z innymi osobami za pomocą komunikatorów i innych narzędzi jest ważny, mimo że masturbacja jest głównym elementem ich wzorca rozładowania seksualnego. 

Literatura poświęcona kompulsyjnym zachowaniom seksualnym i nałogom seksualnym koncentrowała się zazwyczaj na problemach o charakterze definicyjnym, szczególnie związanych z DSM - IV. 

Aby wyjaśnić mechanizm problematycznych zachowań seksualnych koncentrowano się przede wszystkim na: obniżeniu niepokoju, regulacji afektu (nastroju). 

Raviv (1993) zaobserwował w swoich badaniach analitycznych, że 32 osoby, które same zidentyfikowały się jako cierpiące na nałogi seksualne, miały wyższe średnie wyniki w zakresie: niepokoju, depresji, obsesyjności, kompulsyjności niż 38 z grupy kontrolnej.

2. Istnieje zatem ścisły związek pomiędzy negatywnym nastrojem (afektem) a niekontrolowanymi zachowaniami seksualnymi. Można tu wyróżnić trzy wzorce niekontrolowanych zachowań seksualnych:

a) Osoby zachowujące zainteresowanie seksualne i reaktywność seksualną w stanach obniżonego afektu mogą dążyć do kontaktu seksualnego z inną osobą po to, aby zaspokoić związane z tymi stanami potrzeby emocjonalne, np. nawiązywanie intymnych kontaktów poprzez seks, poczuć akceptację od innej osoby, lub podnieść poczucie własnej wartości jako obiekt pożądania innej osoby. Są to typowe przykłady "regulacji nastroju". 

b) Pobudzenie seksualne może być wykorzystywane jako oderwanie uwagi od problemów, o których myślenie powoduje negatywny afekt. Zakłada się przy tym, że to odwrócenie uwagi powstrzymuje wystąpienie afektu negatywnego jak to dobrze ujęli Baumeister i Heatherton (1996): " Źródło niepokoju emocjonalnego nie jest obecne w sytuacji tu i teraz, lecz jest łatwo dostępne w pamięci (np. tuż po przeżyciu poważnej odmowy lub porażki). W takich okolicznościach ludzie usiłują przestać myśleć o przygnębiającym zdarzeniu". "Seksualność człowieka", John Bancroft, (s. 344). Ten wzorzec wydaje się istotny w przypadkach epizodycznych zachowań seksualnych. 

c) Skłonność do wzrostu zainteresowania seksualnego i zdolności do podniecenia w negatywnych stanach nastroju nacechowanych zwiększonym podnieceniem tzn. w stanach niepokoju lub stresu. U większości osób ten wzorzec nie funkcjonuje ze względu na okoliczności wywołujące negatywny nastrój co prowadzi w efekcie do hamowania seksualnego. Są jednak osoby, u których nie występuje wzorzec hamowania, a pojawia się w tym negatywnym afekcie wzorzec pobudzenia seksualnego. 

3. Osoba, która uważa, że masturbacja jest czymś złym, i która jednocześnie odczuwa silny impuls do masturbowania się z użyciem Internetu, nie zauważy, że uregulowany u niej wzorzec masturbacji może stanowić odpowiedzialny sposób radzenia sobie z własnymi potrzebami seksualnymi. "Coleman (1986) zasugerował, że bardzo restrykcyjne postawy względem seksualności mogą doprowadzić do niemożności przystosowania się, co zapoczątkowuje cykl: winy, bólu i zachowań kompulsyjnych". (s. 345).

a) W kilku badaniach poszukiwano dowodów zaburzeń obsesyjno - kompulsyjnych. Według DSM - IV niekontrolowane zachowania seksualne wyklucza się z kategorii obsesyjno - kompulsyjnej ze względu na fakt, że: "Osoba zwykle czerpie przyjemność z tej aktywności i pragnie ją przezwyciężyć wyłącznie z powodu szkodliwych konsekwencji (American Psychiatric Association 2000". (s. 346).

b) Warwick i Salkovskis (1990) opisali dwóch mężczyzn, u których do objawów obsesyjno kompulsyjnych zaliczały się natrętne myśli o treści seksualnej. Świadomość erekcji nasilała poczucie niepokoju, co wzmacniało opisywany proces. Ważnym elementem zjawisk obsesyjno - kompulsyjnych jest ich charakter egodystoniczny, zwykle przejawiający się w podejmowaniu prób powstrzymania się natrętnym popędom.

 W badaniach osób cierpiących na nałogi seksualne zapytano jedenastu mężczyzn i jedną kobietę, czy próbowali się oprzeć pragnieniu odreagowania poprzez masturbację? Odpowiedzi były jednoznaczne, że każdy z nich próbował powstrzymać się od masturbacji, ale i tak poddawał się tym seksualnym czynnościom:

 "(np. Powtarzam sobie, żeby tego nie robić, ale i tak to robię). Dwie najbardziej przekonujące relacje pochodziły od mężczyzn o osobowościach obsesyjno - kompulsyjnych. W obu przypadkach odreagowanie seksualne polegało na masturbacji. Jeden z mężczyzn miał natrętne myśli o nastoletnich chłopcach lub odczuwał przymus patrzenia na ich zdjęcia. Prowadziło to do znacznego poczucia winy i wewnętrznego oporu. Chwilowe uspokojenie przynosiła mu masturbacja po której szybko powracały poczucie winy i depresja. Należy zaznaczyć, że opór dotyczył natrętnych myśli o chłopcach raczej niż o masturbacji.

 Drugi mężczyzna opisał natrętne myśli seksualne, które prowadziły do masturbacji, po której pojawiała się potrzeba kąpieli z powodu "nieprzyzwoitości" czynu". (s. 346).

c) Jeszcze inni pacjenci cierpią z powodu autoerotycznej asfikcji (autoerotyczne duszenie). Friedrich i Gerber (1994) badali pięć młodocianych osób praktykujących asfikcję (autoerotyczne duszenie) w wieku 14 do 17 lat. Wszyscy pochodzili z bardzo trudnych środowisk, większość była także ofiarami znęcania się oraz/lub wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie.

 Jeden chłopiec (w wieku 14 lat), podejmował bardzo ryzykowne zachowania. Opisał jak on i jego dwaj przyrodni bracia bawili się w "duszenie": "Jeden z jego braci dusił go przynajmniej sto razy. Opisał też duszenie się do chwili omdlenia w połączeniu z masturbacją. 

Kolejny chłopiec 16 lat masturbował się 8 do 10 razy dziennie, używając wymyślonego przez siebie sposobu. Zgodnie z opisem, wkładał szyję między ścianę a nogę łóżka, którą lekko pochylał, by mebel sam się odsunął po ustaniu ucisku". (s. 347).

Wiele osób, zazwyczaj chłopców umiera z powodu stosowania autoerotycznego duszenia. Zdaniem Moneya chłopcy ci wcześniej chorowali na astmę.