Osobowość zależna 

Czytając literaturę przedmiotu i przyglądając się swojemu i innych życiu dochodzę do wniosku, że rodzice i najbliższe środowisko naturalne, w którym wzrastamy mają przemożny wpływ na nasze poznawcze i behawioralne obecne działania. 

Moje retrospekcje z dzisiejszego punktu widzenia są nie tylko moje, ale w 100 % dotyczą wszystkich i to niezależnie od koloru skóry, pochodzenia etnicznego, pochodzenia narodowego, pochodzenia rodzinnego i innych ważnych wpływów środowiska naturalnego.

1. James Morrison w "DSM - 5 Bez Tajemnic - Praktyczny przewodnik dla klinicystów w F 60 (301.6) przedstawia zaburzenia osobowości zależnej, które określa: " Znacznie bardziej niż większość ludzi pacjenci z osobowością zależną (dependent personality disorder - DPD) czują potrzebę, aby ktoś inny się nimi zaopiekował. Ponieważ rozpaczliwie boją się separacji, stają się tak ulegli i niesamodzielni, że może to doprowadzić do ich wykorzystania lub odrzucenia przez innych. Jeśli zostaną wepchnięci na stanowisko lidera, rozwija się u nich lęk, a gdy są sami, czują bezradność i dyskomfort. Ponieważ zazwyczaj potrzebują wielu zachęt, mogą się u nich pojawić trudności z podejmowaniem decyzji. Tacy pacjenci mają problemy z rozpoczynaniem różnych przedsięwzięć i samodzielną realizacją działań, choć mogą sobie dobrze radzić pod kierunkiem innej osoby. Występuje u nich tendencja do deprecjonowania siebie i zgadzania się z ludźmi, którzy wg ich wiedzy nie mają racji". (str 613).

2. Przez 4 lata za zezwoleniem Abp. Stanisława Nowaka mogłem pomagać dziewczynom uwikłanym w przydrożną prostytucję robiłem im przy okazji testy psychologiczno - seksuologiczne, na podstawie których napisałem następną publikację pt: " Z niewoli uzależnień do wolności wewnętrznej". Moje wnioski na podstawie Kwestionariusza Psychologoczno - Seksuologicznego są następujące:

a) dziewczyny (większość pochodzenia z Bułgarii i prawosławne) z rodzin dysfunkcyjnych, w których jeden z członków rodziny, zazwyczaj ojciec nadużywał alkoholu,

b) małżonek lub partner seksualny nadużywał alkoholu lub substancji psychoaktywnych,

c) dziećmi dziewcząt (prostytutek) zajmowała się zazwyczaj matka,

d) prostytucję i zyski z niej czerpane przeznaczały na utrzymanie matki i swoich dzieci (od 1 do 6 dzieci) w wieku od 3 lat do 23 lat, które miały z partnerem seksualnym, z byłym mężem lub klientem),

e) były podległe swoim "chłopakom", (tzw. alfonsom), z którymi ich łączyła więź typowa dla zaspokojenia potrzeb seksualnych ich "opiekunów",

f) w moich analitycznych badaniach, którym się dziewczyny chętnie poddawały stwierdzałem u nich zaburzenie osobowości zależnej,

g) dziewczyny chętnie poddawały się tym moim badaniom z informacją, że ma to służyć dla ich dobra i poprawy ich kondycji psychiczno - fizycznej, jak i dla innych będących w podobnej sytuacji życiowej,

h) oprócz zdiagnozowania przeze mnie u nich osobowości zależnej również skonstatowałem osobowość unikającą. (polecałem im kontakt z psychologiem i prawosławnym "batiuszką", biorąc pod uwagę i mając na uważności ich wiarę w Boga),

i) myślę, że ich osobowość zależna ukształtowała się wcześniej w ich środowiskach, w których wzrastały w dzieciństwie.

Pracując z podobnymi osobami z Polski dochodzę też do szczegółowych wniosków, że osoby zajmujące się prostytucją zarówno dziewczęta jak i chłopcy pochodzą właśnie z rodzin dysfunkcyjnych, czyli z rodzin gdzie jedno z rodziców zazwyczaj ojciec nadużywa alkoholu. 

Poza tym zaobserwowałem, że matka, która sama wychowuje dziecko np. chłopca często nie zastępuje mu ojca i bywa, że dziecko popada w prostytucję lub staje się "innym", czyli szuka ojca u innych mężczyzn, i z nimi odbywa stosunki seksualne, podobnie dotyczy to dziewcząt szczególnie w okresie adolescencji. 

Trzeba pamiętać, że wzorzec ojca - mężczyzny jest bardzo istotny. Z moich badań wynika, że pierwsze doświadczenie ejakulacji u chłopca czy orgazmu u dziewczyny mają przemożny wpływ na tworzenie się u nich orientacji seksualnej. Jeśli chłopiec jest fazie homofilnej i w tym okresie rozpocznie stosunki seksualne ze starszym od siebie mężczyzną, to wtedy zazwyczaj następuje mocny "zapis schematu przeżyć seksualnych", który polega na tym, że pierwsze jego doświadczenie seksualne związane z przyjemnym przeżyciem poprzez doznanie wytrysku nasienia "wdrukuje" się bardzo mocno w jego seksualność. Z pozyskanych wywiadów od dojrzałych mężczyzn homoseksualnych wnioskuję, że taki młody adolescent będzie w przyszłości homoseksualny i nie będzie podejmował w przyszłości prób współżycia z dziewczyną. Analogiczna sytuacja dotyczy również dziewcząt w okresie adolescencji. Pierwsze doświadczenia seksualne są "matrycami" dla dalszych przeżyć seksualnych. Jeszcze gorszym i niebezpiecznym zachowaniem dla młodych ludzi jest uwikłanie się w prostytucję.

Chłód emocjonalny rodziców, ich kategoryczność, apodyktyczność wobec dziecka ma przemożny wpływ na tworzenie się zaburzenia osobowości zależnej. Dodam jeszcze jedno bardzo ważne stwierdzenie. Tam, gdzie bywał nadużywany alkohol, narkotyki, "wykroczenia" seksualne w rodzinach - wszyscy jej członkowie są współuzależnieni i zachęcam ich do terapii psychologiczno - seksuologicznej.

3. Podam na zakończenie weryfikację zaburzenia osobowości zależnej. Jeśli znajdziesz 4 punkty zbieżne to radzę udać się po poradę do psychologa lub seksuologa:

Zaburzenie osobowości zależnej charakteryzuje się :

a) Trudność w podejmowaniu codziennych decyzji bez nieustannego sięgania po rady i wsparcie ze strony innych. 

b) Potrzeba obecności osób, które przejmą odpowiedzialność zasadniczych dziedzin życia.

c) Trudności w wyrażaniu sprzeciwu wobec innych w obawie przed utratą wsparcia lub aprobaty. (Uwaga: nie obejmuje realistycznych obaw przed odwetem).

d) Trudności w inicjowaniu projektów lub robieniu czegoś samodzielnie (wynikające raczej z braku zaufania wobec własnych sądów lub zdolności niż braku motywacji do energii).

d) Nadmierne starania mające na celu uzyskanie wsparcia psychicznego ze strony innych, prowadzące do dobrowolnego robienia rzeczy nieprzyjemnych ( np. prostytucji - moja dop.).

e) Poczucie niewygody lub bezradności związane z samotnością, wynikające z obawy o niezdolność do zaopiekowania się samym sobą.

f) Gwałtowne poszukiwanie nowych związków jako źródeł opieki i wsparcia, gdy kończą się dotychczasowe związki.

g) Nierealistyczne pochłonięcie obawami przed byciem pozbawionym opieki i konieczność zajęcia się samym sobą. (DSM - 5 Kryteria diagnostyczne - Wyd. American Psychiatric Associaton, 2013 r.)

Ostatnie zdania oprę na "Terapii Poznawczej Zaburzeń Osobowości" wg redakcji Aarona Becka, Denis D. Davis, Arthura Freemana:

" Umiejętność szukania wsparcia u innych - zwracania się do przyjaciół, rodziny, autorytetów, współpracowników i specjalistów w razie potrzeby - jest warunkiem przetrwania. 

W kontekście osobowości zależnej okazuje się jednak tym elementem ewolucji, w którego przypadku coś poszło nie tak. Coś zaburzyło rozwój jednostki i zakłóciło relacje z innymi ludźmi. Jak sugerują Freeman i Leaft (1989; 426), osobowość zależna "jest aktem" (...) wyrzeczenia się autonomii".

Celem terapii jest więc znalezienie równowagi między potrzebą zależności a społecznymi oczekiwaniami - pacjent dąży do wypracowania przystosowawczej współzależności z otoczeniem". (str. 230).