II cz. Autobiografii "Byłem innym księdzem", rozdz. II - 2010 r

1. Powrócę do października 2009 r. Ks. Prob. Józef Zielonka był na mnie "wściekły", że zabrałem do Czech na przyjazd pap. Benedykta XVI tych dwojga niedoszłych ministrantów - synów prostytutki, s. Marię z Jasnej Góry, bezdomnego, i sfinansowałem im ten wyjazd. Chłopaki służyli Panu Bogu do Mszy św. po czesku, choć tylko trochę rozumieli. Byli tym bardzo uradowani, że ich wyróżniłem. Tam powstawała powoli publikacja pt. "Bałagan życiowy". Zbierałem tam m.in. wywiady i świadectwa. Kiedy wróciliśmy zabrakło mi ostatniego "ogniwa", czyli wywiadów od prostytutek. 

W Święto Matki Bożej Różańcowej 7 października 2009 r. pojechałem na Jasną Górę, wyspowiadałem się, odprawiłem przed Obliczem Matki Bożej Mszę św. i "poleciałem" na trasę E77 Częstochowa - Kamieńsk, i drugą stroną wróciłem. Byłem ubrany w sutannę i w koloradkę. Kapłański biret leżał na tylnej półce. Im to wcale nie przeszkadzało, ponieważ kapłani prawosławni mają żony i dzieci.To był mój pierwszy bezpośredni kontakt z tzw. "tirówkami" - prostytutkami przydrożnymi. Ciekawiło mnie pytanie, które im zadawałem - dlaczego to robią? Większość z nich to Bułgarki - prawosławne. Proponowały mi seks i mówiły mi ile co kosztuje. W rozmowach potwierdzały się stwierdzenia, że robią to dla swoich dzieci. Miały małżonka - partnera, który ich opuścił i w rozpaczy opuściły swoje dzieci, którymi zajmuje się zazwyczaj babcia. Dziewczyny nie podawały mi swoich prawdziwych imion. Dla swoich rodzin podawały stwierdzenia, że pracują na tzw. "bazarku" i tak zarabiają na życie dla swoich dzieci. Niektóre miały dwójkę a inne nawet pięcioro dzieci do wykarmienia. 

Wtedy przypomniałem sobie ołtarz w Bełchatowie, w parafii p/w Matki Bożej Narodzenia gdzie byłem ochrzczony i jako ministrant służyłem jeszcze do Mszy św. Trydenckiej. Na tym ołtarzu z przodu był "pelikan", który dziurawi dziobem swoje serce i nakarmia swoje pisklątka. Odniosłem ten obraz również do dziewcząt - prostytutek, które karmią swoje dzieci narażając siebie na chorobę i inne niebezpieczeństwa od tzw. klientów i "alfonsów". O tym napiszę w innym  miejscu. Pozyskałem od nich krótkie wywiady i umieściłem w publikacji "Bałagan życiowy" na www.grzechy.com przy pomocy mojego informatyka Maksymiliana M.

2. Zrobiło mi się nieswojo i po kilku dniach powtórzyłem ewangelizację przydrożnych prostytutek. Byłem też na spotkaniu z prawosławnym "batiuszką" w Częstochowie i rozmawiałem z nim o tych dziewczynach parających się prostytucją, i że większość z nich to dziewczyny prawosławne.

Znam trochę ten język i stąd nie miałem dużych trudności porozumiewać się z nimi. One mnie z czasem zaczęły nazywać również "batiuszką - ihumenem". On dał mi modlitwy prawosławne - podstawowy katechizm, który skserowałem i dziewczynom po drodze rozdawałem. Odmawiałem z nimi modlitwy a one na zakończenie nadstawiały głowy i prosiły o błogosławieństwo. Wróciłem do nich i oprócz tych modlitw rozdawałem poegzorcyzmowane medaliki Matki Bożej Niepokalanej, obrazki z Jej obliczem, 10 - i Różańca i zawsze coś miałem, aby je poczęstować tzn. owoce, ciastka, wodę mineralną, kawę. Nawiązałem z nimi duchową i ludzką więź.

Zawsze przed wyjazdem byłem u Matki Bożej na Jasnej Górze gdzie odprawiałem Mszę św. a po drodze Różaniec i Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Słuchałem też i modliłem się po prawosławnemu Akatystem do Matki Bożej.

Byłem też przez te dziewczyny sprawdzany. Zdarzyło mi się kilka razy, że złapały mnie za krocze, albo padały od nich propozycje, że pokażą mi swoją waginę jak chcę popatrzeć, ale były to pojedyncze przypadki. Dziewczyny stojące na trasie powoli mi zaczęły ufać, ponieważ byłem facetem a nie chciałem od nich seksualnych usług. 

Przy końcu czerwcu 2009 r. Abp. Stanisław Nowak zezwolił mi na opuszczenie parafii p/w św. Jacka w Częstochowie i zamieszkanie na jakiś czas w Domu Rekolekcyjnym "Święta Puszcza". Przewozili moje osobiste rzeczy Małgorzata i Jacek S. z parafii św. Jacka. Tam dalej piszę książki m.in. "Sakramenty w pigułce". Ta publikacja również zawiera wywiady i świadectwa, ale tylko katolików i księży. Bp. Jan Wątroba tę pozycję recenzował i wyznaczył jako stałego recenzenta do następnych publikacji Ks. Prof. Dr Franciszka Dylusa.

Pan Paweł z TVN24, z Częstochowy zainteresował się moją ewangelizacją i pojechał za mną i nagrał pierwszy wywiad. "Wystrzeliłem" przez TVN24. Po wyemitowaniu nagrania byłem na tzw. "dywaniku" u Abp. Stanisława Nowaka, ale bardzo pozytywnie i wtedy mi pobłogosławił, i pozwolił na dalsze działania ewangelizacyjne. Na jednym z kolejnych spotkań powiedział mi: "Martwię się o Ciebie".

3. Abp. Stanisław Nowak cieszył się tą ewangelizacją tzw. "pogubionych dziewczyn" i dla księży proboszczów z Archidiecezji Częstochowskiej, i z innych Archidiecezji wydał w dniu 20 maja 2010 r. dla mnie zezwolenie. Oto treść tego zezwolenia, które podpisał Wikariusz Generalny Archidiecezji Częstochowskiej Bp. Jan Wątroba:

Pamiętam, że pierwszą parafią gdzie zostałem serdecznie przywitany była parafia w Borzykowej. Następne parafie w Archidiecezji Częstochowskiej to Ruda k/ Wielunia, Mierzyn i inne. W danej parafii odprawiałem Msze św. głosiłem kazania o uzależnieniach, spowiadałem, i zacząłem zbierać tzw. "cegiełki" z moich publikacji na Ośrodek św. Jana Pawła II. Zacząłem umawiać się na sobotnie i niedzielne ewangelizacje z księżmi proboszczami z innych archidiecezji. Wyliczałem sobie czas, aby po drodze zatrzymywać się na spotkania ewangelizacyjne z tzw. "tirówkami".

Trafiłem też do mojego rodzinnego miasta do parafii p/w św. Bpa Stanisława - Męczennika gdzie jako 14 letni chłopak razem z moim nieżyjącym już tatą Alfonsem robiliśmy wykopy pod fundament kościoła. U Ks. Kan. Pawła A. przeprowadzałem trzy razy niedzielne ewangelizacje i rekolekcje. Pamiętam, że wtedy podczas wielkopostnych rekolekcji zadzwonił do mnie Wikariusz Generalny Archidiecezji Częstochowskiej Bp. Jan Wątroba i oznajmił mi, że moja publikacja pt. "Sakramenty w pigułce" nie zawierają błędów i pobłogosławił na dalszy czas rekolekcji.

c.d.n.